sy rasa apa yg terjadi atas hidup sy mungkin adalah hukum karma ats kesalahan-kesalahan yg sy buat pd diri orang lain. mencintai tanpa kejujuran, mencintai tapi pd masa yg sama mencintai orang lain juga. mempermainkan perasaan insan yg betul tulus syg pd sy. akhirnya sy sendiri dipermainkan oleh orang lain. baru la sy twu perasaan sakit dipermainkan. sy takkan mencintai siapa2 pd ketika ini. sy nak rehatkan diri pk perkara2 seperti ini. sy nak tenangkan diri dan menghappykan diri selama setahun. bila nanti keadaan dah tenang, dan sy dah jumpa seseorang yang betul2 sesuai yg sy suka, baru la sy akan menerima cinta semula.
putus cinta beberapa kali dh cukup buat sy serik dan bosan. sy rasa betul2 malas nak bercinta lg. sy rasa mcm dh give up dengan benda ni. susah nak cari cinta yg mana sy syg pada dia dan dia syg pd sy. selalu yg terjadi, bila dia suka sy, sy tak berkenan pd dia. bila sy minat pd dia, dia pula tak boleh terima sy...
huhhh.....
sy tahu ada yg menaruh harapan pd sy. sy tolak dia. sy bg alasan sy tak minat utk kapel kerana nak tumpu study. dia baik dan banyak sangat tolong sy. tp, hati sy tak suka dia. sy takkan suka dia kerana dia bukan lelaki pilihan sy. dia takde ciri2 lelaki yg sy nak. susah sy nak terus terang. sy termakan budi. sy tak sanggup nk lukakan hati dia. kenapa org yg salu tolong sy bersungguh-sungguh mesti lelaki yg tiada langsung ciri2 yg sy nak. sy tahu dia tggu sy habis study. ishhhh.... sekarang rasa rimas pulak bila dia sik telefon dan msg. layan pon terpaksa. jahatnya diri sy..maafkan sy.
sy suka J.....tp byk perbezaan yg menghalang antara sy dan dia.
